SPUTNIK PHOTOS

Justyna Górniak, Haytarma

Krym został zaanektowany przez Rosję w marcu 2014 roku, po przeprowadzonym tam, ale nieuznawanym przez większość państw referendum. Tatarzy Krymscy, rdzenni mieszkańcy półwyspu, zbojkotowali głosowanie. Tysiące z nich, w obawie przed represjami lub z powodu niezgody na nową sytuację, wyjechało z Krymu. Wierzyli, że to tymczasowy wyjazd.
Do dzisiaj znaczna część Tatarów Krymskich, którzy opuścili półwysep, żyje jako uchodźcy wewnętrzni w Ukrainie. W niewielkim, postindustrialnym Drohobyczu na zachodzie kraju zamieszkało około dwudziestu krymskotatarskich, w większości religijnych rodzin. Z „przyjezdnych” stali się sąsiadami, ich życie toczy się w Drohobyczu, ale myślami wciąż wracają na Krym. Śledzą wiadomości z półwyspu, są w kontakcie z tymi, którzy nie mogli lub nie chcieli wyjechać, pielęgnują swoje tradycje i zwyczaje.
Krymskotatarska tożsamość jest silnie związana z miejscem, rodzinną ziemią, Krymem. W 1944 roku decyzją władz radzieckich około dwustu tysięcy Tatarów Krymskich zostało stamtąd przymusowo wysiedlonych do Azji Środkowej. Dopiero niedawno, bo na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych mogli wrócić do utraconej ojczyzny.
Ci, którzy w wyniku aneksji Krymu przez Rosję wyjechali z półwyspu czują, że znów zostali pozbawieni swojej historycznej ojczyzny. Jednocześnie doświadczenie poprzednich pokoleń pozwala im być cierpliwym i mieć pewność, że kiedyś wrócą do siebie, na Krym.
Haytarma to tradycyjny krymskotatarski taniec, którego nazwę można tłumaczyć jako „powrót”.