SPUTNIK PHOTOS

Dominik Cudny, Jestem zawsze blisko Ciebie

Człowiek wraca do ziemi, ziemia rodzi kwiat. Inny człowiek zrywa kwiat i układa wiązankę. Jeszcze inny człowiek kupuje wiązankę na straganie przy cmentarzu i idzie odwiedzić człowieka, który wrócił do ziemi. Potem wraca do domu, podlewa inne kwiaty i myśli o innym domu i innych kwiatach. Wyciąga zdjęcie, ogląda je, chowa.
Roland Barthes pisze, że fotografia nie tylko nie jest jednoznaczna z pamięcią, ale jest jej opozycją, blokuje wspomnienia. Wspomnienia są ulotne, fotografia fizyczna ‒ co więc zostaje po tych, których fizyczność się skończyła? W jaki sposób pozostają z nami i w jakiej mierze są obecni? Czy po latach pamiętamy ich też spoza zdjęć, które nam po nich zostały? Popularyzacja fotografii sprawiła, że niemal wszyscy mogli pozwolić sobie na portret. Prawie każdy mógł mieć przy sobie wizualne świadectwo istnienia swoich przodków. Czy wraz z wynalezieniem fotografii skończyła się więc, czy zaczęła epoka pamięci?